Pom Poco de Cascabel
Poco Hontas wordt hij nu genoemd omdat hij je altijd op de voet volgt.
Sinds hij in 2005 bij mij is komen wonen, is hij eigenlijk nooit ziek
geweest. Tot een week of 6 geleden. Hij was goed ziek en viel zienderogen af
omdat hij niet wilde eten. Na een antibioticakuur leek hij weer helemaal op
te knappen, at hij weer met smaak en maakte hij de buurt weer onveilig.
Gisteren wilde hij opnieuw niet eten en zag zijn vacht er weer rommelig uit.
Vanmiddag heb ik in overleg met de dierenarts nog een kuurtje antibiotica
gehaald en hebben we opties besproken wanneer dit niet of onvoldoende zou
aanslaan. Helaas heeft het niet meer mogen baten. Ik heb genoten van zijn aanwezigheid en had hem graag nog een paar
jaartjes bij me gehouden. Het mocht niet zo zijn. 29-10-2015 Karin R.
abel
